Niccolò Paganini Kimdir?

Niccolò Paganini, 27 Ekim 1782’de şehirden müzisyenlerle birlikte çalıştığı Cenova’da doğdu.

Ceneviz Cumhuriyetinin Cenova şehrinde doğan ünlü Niccolò Paganini, keman tekniğini önemli katkılarda bulunmuş; aynı zamanda keman, gitar ve oda müziğini gibi birçok alanda eserler vermiştir. Ayrıca Liszt, Chopin, Schumann gibi bestecilere de enstrümantal virtüözlüğün, müziğin ana öğelerinden biri olması konusunda ilham verici olmuştur.

Niccolò Paganini Hayatı

Niccolò Paganini, 27 Ekim 1782 yılında, Antonio ve Teresa (Bocciardo) Paganini’nin altın çocuğundan üçüncüsü olarak Dünyaya geldi, babası başarısız bir tüccardı fakat mandolin çalarak ailesine ek gelir sağlamaya çalışıyordu.

Niccolò Paganini çocukluğu oldukça zor geçmiştir. Çünkü babası gün boyu mali hesaplarla uğraşırken oğlunu keman çalmaya zorlar, beğenmediği zamanlarda ise açlıkla tehdit ederdi. Niccolò Paganini, beş yaşında mandolin çalmayı, yedi yaşındaysa keman çalmayı öğrenmiştir.

Küçük yaşına rağmen oldukça yetenekli olan Niccolò Paganini, 5 yaşlarındayken babasının mandolin çalarken hatalı olduğu yerleri söyleyerek, kendisini uyarmıştır. 6 yaşına geldiğinde kızamık hastalığına yakalanan Niccolò Paganini’nin öldüğü sanılmış ve neredeyse gömülecekken kefenin hareket ettiğinin görülmesi üzerine kurulmuştur.

Niccolò Paganini, Cenova’nın en iyi kemancıları olan  Giovanni Servetto ve Giacomo Costa’dan altı ay ders alıp, daha sonra babasıyla birlikte başka bir kemancı olan  Alessandro Rolla eğitim almak üzere Parma’ya gitmiştir.

Niccolò Paganini’deki yeteneği gören Rolla, birkaç ay ders verip onu, kendi hocası olan Ferdinando Paer’e yönlendirdi. Paer’de kendi hocası olan Casparo Ghiretti’ye yönlendirdi. Ghiretti’nin yanında bir süre ders alan Niccolò Paganini, kompozisyon stili konusunda büyük ölçüde ilerleme kaydeti.

Niccolò Paganini Kariyeri

Fransızlar 1796 yılının Mart ayında Kuzey İtalya’yı işgal edince, Paganini ve ailesi Bolzaneto yakınlarındaki Romairone’ye sığındılar. Niccolò Paganini’nin bu dönemde gitara olan ilgisi arttı ve gitarda ustalaştı.

1801 yılına gelindiğinde, 18 yaşına gelen Niccolò Paganini, Lucca Cumhuriyeti Orkestrasında ilk kemancı olarak çalmaya başladı. Ayrıca arta kalan zamanında da serbest çalışarak önemli gelirler elde etmeye başlamıştı.

Baba baskısından kurtulan, Niccolò Paganini’nin şöhreti günden güne artıyordu fakat çocukluğunda babasından etkilendiği kumarbazlığı ve kadınlara olan düşkünlüğü keman yeteneğini gölgede bırakıyordu. Bu bağımlılıkları had safhaya varmıştı, öyle ki; bir günde konserden kazandığı paranın tamamını bu uğurda kaybettiği günler oluyordu.

1805 yılında Lucca; Napolyon yönetimindeki Fransa tarafından ilhak edildi, bölge yönetimi Napolyon’un kız kardeşi Elisa Bonapart’a verildi. Bu dönemde; Niccolò Paganini, saraya çağrıldı. Burada yeteneğini sergileyerek Elisa’yı etkilen Paganini, saray orkestrasına atandı. Bu dönemde iki ve tek telli şekilde çalmakta iyiden iyiye ustalaştı, Elisa Bonapart’ın Toskana Büyük Düşesi olmasından sonra, Floransa’ya giden Paganini, orada da büyük konserler vermeye devam etti. 1801 yılından beri yazmaya devam ettiği meşhur 24 Kapris albümünü 1807 yılında tamamlamıştı.

Niccolò Paganini Eserleri

Ardında birçok sonat, kapriçyo, koçerto ve gitar çalışmaları bırakan Niccolò Paganini eserleri şunlardır:

• La campanella
• Carneval de Venise
• Caprice d’adieu
• Violin Concerto
• 24 Caprices
• Sonate di lucca
• Contone di sonate

Niccolò Paganini Ölümü

Niccolò Paganini, hayatı boyunca birçok kronik hastalığa yakalanmıştı. Niccolò Paganini doktorunun 1831 yılında yayınladığı yazısı incelendiğinde, Paganini’nin; Marfan sendromu veya Ehlers-Danlos sendromundan müzdarip olduğu rivayete konu olmuştur.

Hastalığının yanı sıra; sık konser programı, abartalı yaşam tarzı da sağlığını etkilemiştir. 1820’li yıllarda görme bozukluğu başlayınca, sahne ışıklarından etkilenmemek için mavi camlı gözlük takmaya başlamıştı.

Niccolò Paganini, 1836 yılında kumarhane açmak için Paris’e döndü. Kumarhane batınca, parasızlığın eşine gelerek, müzik enstrümanları ve şahsi eşyalarını açık arttırmada sattı. 1837 yılında vasiyet yazıp, mirasının büyük kısmına oğluna bıraktı. 1838 yılında sesini kaybeden Niccolò Paganini, 1838 Noelinde doktorların sağlığına iyi geleceğinin tavsiyesi üzerine, önce Marsilya’ya sağlığı kötüleşince oradan Nice şehrine gitti.

1840 yılının Mayıs ayında Nice piskoposu, Niccolò Paganini’ye ölmeden önce son ayini yapmak için yerel bir bölge papazı gönderdi, Paganini ayinin erkeden olduğunu düşünüp reddetti.

27 Mayıs 1840 yılında bir rahip çağrılmadan önce Paganini iç kanama nedeniyle öldü. Şeytanla iş birliği yaptığı, şeytanın kendisi olduğu gibi üstüne yapışan birçok söylenti nedeniyle, kilise cesedi Cenova’ya gömmeyi reddetti. 4 yıl boyunca konser elbiseleri giydirilmiş ve mumyalanmış bir şehirde cesedi oradan oraya taşınan Niccolò Paganini¸ en sonunda 1876 yılında Parma’da bir mezarlığa gömüldü.